Medyaya civakî di jiyana me ya rojane de bûye parçeyek girîng. Platformên wekî Facebook, Instagram, Twitter û TikTok rê didin mirovan ku bi hev re têkildar bin, agahiyan parve bikin û xwe îfade bikin. Lê belê, gelo ev platform bi rastî mirovan kêfxweş dikin? Ev pirs di nav lêkolîner, derûnnas û civaknasan de gelekî tê nîqaşkirin, ji ber ku bandorên medyaya civakî hem erênî ne hem jî neyînî ne.

Bandorên Erênî yên Medyaya Civakî

Medyaya civakî dikare bibe çavkaniyek kêfxweşiyê. Mînak, mirov dikarin bi heval û malbata xwe ya li dûr re têkiliyê deynin, bûyerên xweş parve bikin û piştgiriyê bistînin. Lêkolînan destnîşan kiriye ku têkiliyên civakî yên bihêz dikarin bandorek erênî li ser tenduristiya derûnî bikin. Wekî din, medyaya civakî ji bo kesên ku xwe tenê hîs dikin an jî di civakeke biçûk de dijîn, dikare derfetekê bide ku bi kesên nû re têkildar bibin. Her wiha, platformên medyaya civakî ji bo afirandina naverokê, fêrbûna tiştên nû û parvekirina huner an jîrîtiyê jî cîhek îdeal e, ku ev yek dikare hestên serkeftin û bextewariyê zêde bike.

Bandorên Neyînî yên Medyaya Civakî

Lê belê, medyaya civakî ne her gav çavkaniya kêfxweşiyê ye. Gelek lêkolîn destnîşan dikin ku bikaranîna zêde ya medyaya civakî dikare bibe sedema xemgîniyê, depresyonê û kêmbûna xwebaweriyê. Yek ji sedemên vê yekê “berawirdkirina civakî” ye. Mirov bi gelemperî jiyana xwe bi wêneyên bêkêmasî yên kesên din ên li ser medyaya civakî re berawird dikin, ku ev yek dikare wan bêhêvî bike. Her wiha, şîroveyên neyînî, zêdebarîkirina agahiyan û tirsên wekî “FOMO” (tirs ji windabûnê) jî dikarin bandorek neyînî li ser hestên mirovan bikin.